Bohaterom Jumanji ukończenie gry mogło zająć 10 minut? Widzowie nawet niemal po 30 latach od premiery spierają się na temat przebiegu wydarzeń

Jumanji to dobra przestroga ku temu, aby zawsze czytać zasady. Czy to w życiu, czy podczas towarzyskich gier, gdy nie zawsze chce się tracić czas na zapoznanie z regułami i wielu graczy woli uczyć się ich na bieżąco, co dla niektórych może być uciążliwe, a w przypadku Jumanji było dla bohaterów filmu z 1995 roku bardzo kłopotliwe.

Jumanji to film, w którym dwoje dzieci znajduje magiczną grę planszową i zaczynają w nią grać. Wtedy też uwalniają uwięzionego w niej przez dziesięciolecia mężczyznę, a także mnóstwo niebezpieczeństw, które mogą powstrzymać tylko kończąc grę.

Zasady Jumanji były proste – rzucasz kośćmi, aby przesunąć swój pionek, a gdy wyrzucisz dwie jednakowe kości to otrzymujesz jeszcze jeden rzut. Pierwszy, który dotrze do końca, wygrywa. Grę można zacząć tylko, jeśli ma się możliwość ją dokończyć, ponieważ jej konsekwencje znikają dopiero, gdy gracz dotrze do Jumanji i wypowie jego nazwę (czyli ukończy grę i ją wygra).

Jumanji można było ukończyć szybciej?

Niektórzy widzowie zauważyli, że w zasadach nie ma nic, co by zabroniło kolejnym graczom wykonywać następne rzuty szybko po sobie, aby czym prędzej ukończyć grę. Ich zdaniem, gdyby nie robili przerw i nie czekali na konsekwencje, ani cały czas się nie przemieszczali, mogliby ukończyć grę w 10 minut lub nawet jeszcze szybciej. Internauci zwracają uwagę na to, że przy planszy nie musiały siedzieć wszystkie osoby jednocześnie, wystarczyła ta, której tura się rozgrywała. Nie musieli też kontynuować gry w samym domu, mogli robić to gdziekolwiek, gdzie mieli planszę. Zdaniem widzów, gracze tylko tracili czas na sprzeczki i ucieczki, gdy mogli skupić się na samych rzutach, w pośpiechu dążąc do mety.

Inni jednak, przychodząc z kontrargumentami, zwracają uwagę na to, że gracze to przede wszystkim ludzie, nie roboty, więc trudno uniknąć emocji. Poza tym, gdyby mieli ignorować wszelkie konsekwencje, te zaczęłyby się na siebie nakładać, co mogłoby okazać się jeszcze większym zagrożeniem, które mogłoby zupełnie uniemożliwić im kontynuowanie gry.

Ten temat wraca wśród widzów co kilka lat, co oznacza, że najwyraźniej cały czas nie daje im spokoju. To również znak, że film, mimo iż upłynęło już niemal 30 lat od premiery, nadal wzbudza zainteresowanie i emocje, i prowokuje dyskusje na temat tego, jak bohaterowie powinni uporać się z niebezpieczną grą.

A Wy co myślicie? Czy taktyka przyspieszonej rozgrywki, w trakcie której ignorowałoby się wszelkie niebezpieczeństwa i po prostu jak najszybciej rzucało kośćmi, mogłaby się sprawdzić w Jumanji?

Edyta Jastrzębska

Edyta Jastrzębska

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz kulturoznawstwa. W GRYOnline.pl zaczynała jako jeden z newsmanów w dziale filmowym, obecnie dogląda newsroomu filmowego, gdzie zajmuje się również korektą. Świetnie odnajduje się w tematyce filmowo-serialowej zarówno tej osadzonej w rzeczywistości, jak i w fantastyce. Na bieżąco śledzi branżowe trendy, jednak w wolnym czasie najchętniej sięga po tytuły mniej znane. Z popularnymi zaś ma skomplikowaną relację, przez co do wielu przekonuje się dopiero, gdy szum wokół nich ucichnie. Wieczory uwielbia spędzać nie tylko przy filmach, serialach, książkach oraz grach wideo, ale też przy RPG-ach tekstowych, w których siedzi od kilkunastu lat.